Мозокот на децата се обликува според времето поминато на дигиталните уреди
Времето поминато во гледање телевизија или играње компјутерски игри има значајни и долгорочни ефекти врз функционирањето на детскиот мозок, покажува анализата на 23-годишното истражување со невроснимање, кое покрај негативните ефекти покажува и некои позитивни ефекти.
Сепак, истражувачите не предложија ограничување на времето на екранот, што според нив може да доведе до конфронтација. Наместо тоа, тие бараат од креаторите на политиките да им помогнат на родителите да се движат низ дигиталниот свет преку промовирање на програми кои поттикнуваат позитивен развој на мозокот.
Беа анализирани 33 студии кои користеа технологија на невроснимање за мерење на влијанието на дигиталната технологија врз мозокот на децата на возраст под 12 години. Вкупно беа вклучени повеќе од 30.000 учесници.
Истражувањето открива дека времето поминато пред екран доведува до промени во префронталниот кортекс на мозокот, кој е основа на извршните функции како што се работната меморија и способноста за планирање или флексибилно реагирање на ситуации.
Има ефекти и на париеталниот лобус, кој ни помага да ги обработиме допирот, притисокот, топлината, студот и болката; темпорален лобус – кој е важен за меморијата, слухот и јазикот; и окципиталниот лобус – кој ни помага да ги интерпретираме визуелните информации.
И наставниците и старателите треба да знаат дека дигиталните искуства можат да влијаат на когнитивниот развој на децата. Ограничувањето на времето поминато пред екранот е ефективна, но контроверзна практика, а може да се развијат и имплементираат понапредни, проникливи и практични стратегии.
Истражувачкиот тим, составен од експерти од Универзитетот за образование во Хонг Конг, Шангајскиот Нормален универзитет во Кина и Универзитетот Мекквари во Австралија, сакаше да открие како дигиталната активност влијае на пластичноста на мозокот за време на клучните периоди на развој. Познато е дека визуелниот развој најмногу се одвива пред осумгодишна возраст, додека клучното време за усвојување на јазикот е до 12-годишна возраст.
Научниците синтетизираа и анализираа студии за детската дигитална активност и поврзаниот развој на мозокот објавени од јануари 2000 до април 2023 година.
Заклучокот е дека раните дигитални искуства имаат значително влијание врз состојбата на детскиот мозок и нивното функционирање. Се гледаше како потенцијално позитивно и негативно, но главно повеќе негативно.
На пример, негативни ефекти се забележани во некои студии за тоа како времето на екранот влијае на функцијата на мозокот неопходна за внимание, способност за извршна контрола, инхибиторна контрола, когнитивни процеси и функционална поврзаност.
Други студии сугерираат дека повеќе време на екранот е поврзано со пониска функционална поврзаност во областите на мозокот вклучени во јазикот и когнитивната контрола, со потенцијално негативно влијание врз когнитивниот развој.
Беше анализирано и истражување засновано на уреди. Откриено е дека корисниците на таблет компјутери имаат послабо функционирање на мозокот и послабо решавање на проблеми. Забележано е, во четири студии, дека оние кои играат видео игри и многу користат Интернет создаваат негативни промени во делови од мозокот со влијание на нивото на интелигенција и волуменот на мозокот.
И воопшто, „интензивната употреба на медиумите“ може да влијае на визуелната обработка и повисоките когнитивни функции.
Сепак, шест студии покажаа како дигиталните искуства можат позитивно да влијаат на функционалноста на детскиот мозок.
Еден забележал подобрување на фокусот и способностите за учење во фронталниот лобус на мозокот. Друга студија сугерираше дека играњето видео игри може да ги зголеми когнитивните барања, потенцијално да ги подобри извршните функции и когнитивните способности на децата.
Ова истражување има значителни импликации за практично подобрување и креирање политики. Воспитувачите и старателите треба да знаат дека дигиталните искуства можат да влијаат на когнитивниот развој на децата. Затоа, тие треба да обезбедат соодветни насоки, вклучување и поддршка за дигиталната активност на децата, велат истражувачите.
Многу е важно одговорните лица да развијат и имплементираат програми за заштита и подобрување на развојот на мозокот кај децата во дигиталниот свет.
Ограничување на студијата, истакнуваат авторите, е недостатокот на истражување, можеби затоа што оваа тема е нова, а се развиваат и истражувачки технологии.
Дополнително, анализата не ги опфати клучните прашања како што се дали раните дигитални активности (на пр. време на екранот) или когнитивните процеси (на пример, искуството во учењето) предизвикале промени во функцијата или структурата на мозокот и дали постојат диференцијални ефекти од различни типови на дигитална изложеност. опрема и методи на употреба.
Конечно, авторите препорачуваат идните истражувања да користат техники како што се долгорочно истражување за ефектите на екраните врз функцијата на мозокот.
