Пекинезер, мало интелигентно куче и бестрашен заштитник на семејството

Не постои лесен одговор на прашањето како настанал пекинезерот, бидејќи нема сигурни докази за неговото потекло, но се претпоставува дека јапонската раса, пекинезерот и мопсот имаат заеднички предок, што е потврдено и од сличноста на структурата на главите на овие три раси. Најпознатата легенда за потеклото на Пекинезите е дека тие настанале од „врската“ на лав и мајмун.

Историски податоци и потекло на Пекинезите

Сегашното име на Пекинезерот е поново, додека претходните записи покажуваат различни имиња. Во античко време, на саемите во Кина, забавувачите носеле маски познати како „фо“ кои наликувале на главите на денешните Пекинезери. Кучињата „фо“ или мали лавови имале статус на божество а во кралските доворви биле обврска од слугите. Кражбата на овие кучиња или друга злоупотреба на нив тогаш се казнувала со смрт.

Пекинезите пристигнаа во Европа во 1860 година, кога британската армија ја зазеде кинеската царска палата и зароби пет кучиња од оваа раса, од кои едното беше претставено на кралицата Викторија, а на изложбата Честер во 1894 година, овие кучиња беа прикажани на јавноста за прв пат. Тие биле донесени во Германија во 1910 година, кога била отворена нивната педигре книга. Првиот стандард за раса го напиша последната кинеска царица, а првиот официјален кинолошки стандард беше објавен во 1898 година.

Пекинезерот припаѓа на расите на 9-тата група FCI (кучиња за дружење и задоволство), секција 7 (јапонски ранг и пекинезери), а неговиот стандард е означен со број 207 и последен пат е изменет во 2009 година.

Карактеристики и изглед на Пекинезерот

Пекинезерот е мало, набиено куче со добро избалансирана градба, смело однесување, будно и интелигентно. Тежината на мажјаците не надминува пет килограми, а женките може да бидат потешки до половина килограм. Пекинезерот изгледа ситно, но има тешки коски.

Пекинезерот има бујно крзно на кое му треба секојдневно четкање и редовно капење со соодветни шампони. Косата му е долга и права, а има грива која се протега преку рамената, формирајќи „наметка“ или јака. Надворешниот слој е груб, со изобилно подвлакно, а влакната на ушите, нозете, бутовите, опашката и прстите се изобилни. Сите бои и ознаки на крзното се дозволени освен албино и бојата на црниот дроб.

Темперамент, активност и здравје

Пекинезерот е куче со силен карактер и е вистински заштитник. Тој е многу храбар и знае да биде тврдоглав, а познат е и како гласно лае. Не е агресивен, но независен е. Добро поднесува живеење во стан и не му треба двор. Нему му требаат редовни прошетки и игра.

Животниот век на пекинезерот е меѓу 10 и 15 години, склон е на срцеви заболувања, респираторни и проблеми со очите и лесно настинува, бидејќи е чувствителен на студ, но може да му пречи и високата температура.