Истражувањето анализираше повеќе од 5.900 проценки од 207 трудови објавени пред 2022 година и користејќи иновативни статистички методи, како што е мета-анализата, покажа дека, додека пред 20 години економистите имаа тенденција да се залагаат за скромен данок на јаглерод, тие сега треба да поддржат многу построга климатска политика. Ова е првенствено затоа што проценката на климатските промени и нејзините ефекти стана многу попесимистичка со текот на времето.

Професорот по економија Ричард Тол ​​од Универзитетот во Сасекс вели: „Импликациите од овие наоди врз климатската политика се значајни. Главната проценка е дека социјалната цена на јаглерод диоксид станува 2,2% повисока секоја година. Откривме дека денес секој тон јаглерод диоксид е четири пати поштетен од пред 10 години“.

Студијата ја нагласува потребата да се засилат напорите за намалување на емисиите на стакленички гасови и да се преиспита соодветната цена на јаглерод диоксидот.

Често постои јаз меѓу најавените цели и програмите кои треба да ги постигнат тие цели. Покрај зголемувањето на социјалната цена на јаглерод диоксидот, препорачаната цена на јаглерод диоксидот, креаторите на политиката треба да се фокусираат на зголемување на вистинската цена на јаглерод диоксидот.

Затоа, овој труд оправдува значително зајакнување на климатската политика во споредба со онаа што ја имаме во Европа и Северна Америка и ги повикува другите земји, особено Кина и Индија, да го зајакнат својот ангажман за климата.

Постојат многу различни проценки за социјалната цена на јаглерод диоксидот и тие варираат поради различните претпоставки за идните емисии. Сепак, во просек, овие предвидувања се многу попесимистички како што настанува реалноста на климатските промени.

На пример, климатските влијанија се непредвидливи, а влијанијата од зголемување од 1,5 до 2 Целзиусови степени се многу поголеми од зголемувањето од 0,5 до 1 степен. Ова значително ги зголемува трошоците за јаглерод диоксид додека влијае на сè, од земјоделството до здравјето.