Со децении знаеме дека начинот на кој одиме, особено брзината на одење е поврзан со нашето здравје. Една студија дури сугерира дека тоа треба да се смета за витален знак, исто како отчукувањата на срцето и крвниот притисок.
Различни студии открија врска помеѓу бавната брзина на одење кај возрасните над 65 години и поголем ризик од когнитивно оштетување, кардиоваскуларни болести, падови (што може да доведе до фрактури), хоспитализација, па дури и зголемена вкупна смртност.
Поголемата брзина на одење, пак, е поврзана со зголемен функционален капацитет, т.е. поголема способност за движење и самостојно извршување на активности. Тоа е поврзано и со подолг животен век.
Меѓутоа, колку брзо треба да одиме? Студиите препорачуваат неколку едноставни тестови, кои во принцип вклучуваат мерење на времето потребно за одење помеѓу две точки со нормална брзина.
Тестот беше направен на растојание од четири метри. Брзината помала од 0,8 метри во секунда е поврзана со поголем ризик од лошо здравје.
Иако има некои несогласувања во однос на најдобрата вежба за зголемување на брзината на одење, моделот што се чини дека е најефективен е вежбањето со повеќе компоненти, кое вклучува неколку форми на вежбање.
Вежбите за рамнотежа можат да помогнат да се подобри стабилноста и да се спречат падовите. Примерите вклучуваат одење во права линија со едната нога пред друга или стоење на едната нога, менување на нозете на секои 10-15 секунди.
Вежбите за флексибилност можат да ја подобрат подвижноста и да го намалат ризикот од повреда. Придобивките од движењето за намалување на болките во грбот се добро документирани.
Вежбите за мускулите придонесуваат за јачината на нозете, задникот (глутеус) и другите делови од телото. Тие можат да бидат едноставни како стоење и седење на стол.
Аеробните вежби ја подобруваат издржливоста и може да вклучат само одење или нордиско одење (со столбови). Главната препорака за физичка активност на возрасните, под услов да се физички и медицински способни, е лицето да изведува најмалку 150 минути умерено интензивни аеробни вежби неделно.
„Умерено“ значи дека не сте толку без здив за да не можете да зборувате, туку доволно за да почувствувате како срцето и дишењето ви се забрзуваат. Постојат многу причини зошто да не се прават такви вежби, а тие се корисни за луѓето со хронични заболувања, вклучувајќи кардиоваскуларни проблеми, метаболички состојби, па дури и рак.
Традиционално се препорачува вежбите за зајакнување на мускулите да се изведуваат 2-3 пати неделно. Сепак, новите студии сугерираат дека помалку интензивното, но почесто вежбање може да биде ефикасен начин за одржување на мускулната маса и сила. Тоа значи дека тие треба да се прават речиси секој ден, вклучувајќи дури и мали „порции“ во текот на денот.
Ако не ги тренираме, мускулната маса и силата се намалуваат со текот на времето. Ова влијае не само на нашата подвижност, туку и го зголемува ризикот од здравствени проблеми, па дури и смрт. Малку секојдневно вежбање може да има голем ефект. Затоа, ви препорачуваме да се обидете да останете што е можно повеќе физички подготвени за да го подобрите вашето моментално здравје и да спречите идни проблеми.
Ако не знаете како да започнете, секогаш е најдобрата опција да се консултирате со експерт. Ако имате потешкотии или ограничувања во вежбањето, физиотерапевтот може да ви помогне да креирате специјализиран план за вежбање или да го прилагодите планот на вашите потреби.