Сепак, неодамнешните откритија им овозможија на научниците да користат јаглеродно датирање за да ја проценат староста на гренландските ајкули. Во очите на ајкулите има протеини кои се формираат пред раѓањето и не се распаѓаат со возраста, како фосилите зачувани во килибар. Научниците открија дека можат да ја одредат возраста на ајкулите со датирање на јаглерод на овие протеини. Едно истражување ги испитувало гренландските ајкули случајно фатени во мрежите на рибарите. Најголемата ајкула што ја пронајдоа, женка од 5 метри, се проценува дека е на возраст меѓу 272 и 512 години. Запознавањето со јаглерод може да обезбеди само проценки, а не прецизни возрасти. Научниците сè уште го усовршуваат овој метод и може да обезбедат попрецизни мерења во иднина. Но, дури и по пониска проценка, животниот век од 272 години ја прави гренландската ајкула најдолговечниот ‘рбетник.

Една теорија за објаснување на овој долг животен век е дека гренландската ајкула има многу бавен метаболизам, што е адаптација на длабоките, студени води во кои живее. Возилото на NOAA управувано од далечина додека нуркаше од Нова Англија наиде на гренландска ајкула на длабочина од 783 метри, но познато е дека овие ајкули нуркаат на длабочина од 2.200 метри. Тие се и единствените ајкули кои можат да ги издржат студените води на Арктичкиот Океан во текот на целата година.

Бавниот метаболизам може да го објасни бавниот раст, стареењето и бавното движење на овие ајкули – нивната максимална брзина е под 2,9 километри на час. Поради бавниот раст, се смета дека гренландските ајкули достигнуваат сексуална зрелост додека не наполнат повеќе од сто години. Ова значи дека отстранувањето на зрелите гренландски ајкули од океанот влијае на видовите и екосистемот со децении. Иако гренландските ајкули некогаш биле ловени поради нивното масло од црн дроб, повеќето гренландски ајкули кои денес завршуваат во рибарски мрежи и куки се фатени случајно. Намалувањето на случајниот улов е клучно за зачувување на овој уникатен вид.