Археолозите веруваат дека черепот со број 236 во колекцијата е еден од најстарите примери на малигнитет во античкиот свет, кој датира помеѓу 2686 п.н.е. и 2345 п.н.е.

Но, кога истражувачите неодамна внимателно ги разгледаа лузните на туморот користејќи дигитален микроскоп и микро-компјутерска томографија (КТ), открија знаци на исеченици околу туморот, што сугерира дека се користени остри метални инструменти за отстранување на израстокот, според студија објавена во списанието Frontiers in Medicine.

– Тоа беше прв пат човештвото хируршки да се справи со она што сега го нарекуваме рак – рече постариот автор на студијата, д-р Едгард Камарос, професор на Катедрата за историја на Универзитетот во Сантијаго де Компостела во А Коруња, Шпанија.

Сепак, не е познато дали исцелителите се обиделе да ги отстранат туморите додека пациентот бил сè уште жив или дали туморите биле отстранети по смртта за анализа, изјави Камарос за Си-Ен-Ен.

-Ако тие исекотини се направени на човек додека бил жив, зборуваме за некаков третман директно поврзан со ракот. Но, ако исекотини се направени постхумно, тоа значи дека ова истражување на медицинската обдукција е поврзано со тој рак – изјави тој.

Медицината во древниот Египет, која е опширно документирана во медицинските текстови како што се папирусот Еберс и папирусот Кахун, несомнено била софистицирана, а новите откритија нудат важен, директен доказ за ова знаење, рече д-р Ибрахим Бадр, вонреден професор на Катедрата за реставрација и конзервација на антиквитети на Универзитетот за наука и технологија Миср во Гиза, Египет.

– Гледаме дека древната египетска медицина не се засновала само на хербални лекови како што била медицина во другите антички цивилизации, туку директно се потпирала на хируршки практики – рече Бадр, кој не бил вклучен во новото истражување.

Според него, технологиите на 21 век, како оние што се користат во новата студија, откриваат досега непознати детали за медицинската уметност на древниот Египет.