Безжичниот полнач поставен под кожата може да ги напојува медицинските уреди пред да се расипат во телото
Научниците создадоа безжичен полнач кој може да се вметне под кожата. Досега е тестиран само на глодари, но ако идните истражувања на луѓе бидат успешни – тоа би можело да значи дека медицинските импланти ги отстрануваат непријатните батерии и жици.
Повеќето биоелектронски уреди, како што се сензори или системи за испорака на лекови, често се ограничени од капацитетот на батеријата. Тие можат да се поврзат и на надворешно напојување, но тоа ризикува инфекција, особено ако на пациентите им е потребна операција за отстранување или замена на делови, пишува Live Science..
За да се избегне овој проблем, научниците создадоа прототип на чип за безжично полнење што може да се стави под кожата. Тој прототип, тестиран на стаорци, може или безжично да пренесува енергија низ телото или да земе енергија од телото.
Флексибилниот и мек поткожен чип, исто така, може да одговара на обликот на ткивото за време на процедурата и е биоразградлив, пишуваат истражувачите во изданието од 15 ноември на списанието Science Advances.
Прототипот на електроенергетскиот систем користи магнезиумски калем што се полни кога друг калем ќе се постави над кожата. Енергијата поминува низ електронско коло и влегува во складиште направено од хибридни кондензатори на цинк-јони.
За разлика од батериите, кои складираат енергија во хемиска форма, овие суперкондензатори ја складираат енергијата како електрична енергија. Тие исто така имаат висока енергетска густина и можат да ослободат голема количина енергија одеднаш, иако складираат помалку енергија по единица од батериите.
Истражувачите го вградија тој прототип во биоразградлив имплант сличен на чип кој комбинира собирање и складирање енергија. Кога прототипот беше прикачен на медицински имплант, енергијата премина директно до уредот и во кондензатор за да обезбеди непречено напојување.
Во случај на стаорци, безжичниот имплант работеше до 10 дена и целосно се деградираше во рок од два месеци, што ја докажува неговата биоразградливост. Сепак, можеше да трае подолго доколку заштитните полимерни и восочни слоеви во обвивката на системот се згуснеа, вели Веи Лан, професор по електроника на Универзитетот Ланжу во Кина.
Истражувачите исто така го тестирале безжичниот полнач како систем за испорака на антиинфламаторен лек кај стаорци со треска. По 12 часа, стаорците без имплантот имале многу повисоки телесни температури од стаорците со чипот, што покажува дека уредот успешно го испорачал лекот.
Новиот прототип, сепак, треба да надмине неколку пречки пред да може да се тестира на луѓе. Во експериментите за испорака на лекови, на некои стаорци им беа дадени импланти без енергија, но со лекот – и нивната температура падна, што укажува на пасивно ослободување на лекот.
Исклучувањето или вклучувањето на уредот исто така не е совладано – тој престанува да работи само кога ќе остане без струја.
Идните истражувања исто така ќе треба да се осврнат на големината на уредот и целосната биоразградливост.
