Затоа, физичките својства на воздухот влијаат на тоа колку е лесно да се произведува и слуша говор.

„Од една страна, сувоста на студениот воздух претставува предизвик за производство на звучни гласови, кои бараат вибрации на гласните жици. Од друга страна, топлиот воздух има тенденција да ги ограничи безгласните гласови со апсорпција на нивната висока фреквентна енергија“, објаснува д-р Викман.

Овие фактори би можеле да бидат поволни за поголема јачина на одредени гласови во потоплите клими, што е познато како сонант.

Д-р Викман и неговите колеги откриле дека јазиците околу екваторот имаат особено висока просечна гласност, јазиците во Океанија и Африка имаат највисок индекс. Спротивно на тоа, светскиот рекорд за низок глас го држат салските јазици на северозападниот брег на Северна Америка.

Сепак, постојат исклучоци. На пример, некои јазици во Централна Америка и Југоисточна Азија имаат прилично ниска просечна гласност, иако се зборуваат во многу топли области.

„Генерално, најдовме јасна врска помеѓу просечната сонација на јазичните семејства и просечната годишна температура“, вели д-р Викман. Исклучоците сугерираат дека ефектите на температурата врз сонантот се развиваат бавно и ги обликуваат звуците на јазикот со векови или дури и милениуми.

Научниците интензивно размислуваат до кој степен околината ги обликува јазиците. Долго време се претпоставуваше дека јазичните структури се независни и на никаков начин не се под влијание на социјалната или природната средина. Поновите студии го доведуваат во прашање ова.

Ваквите студии би можеле да дадат и нови сознанија за човечките општества, на пр. прашањето за миграцијата. „Доколку јазиците се приспособат на нивната околина за време на бавен процес кој трае илјадници години, тие содржат некои индиции за околината на прогениторниот јазик.